در نورد طبیعت، جادههای پرپیچ و خم را پیمودیم و با هر قدم، عمق زیباییهای نهان زمین را بیشتر کشف میکردیم. باد لطیف به موسیقی برگها و شراب زمستانی بر روی درختان نواخته بود. آب رودخانه با صدایی آرام و شفاف از سنگها رد میشد و آسمان آبی پر از ابرهای پنهان و زمینی پر از گلهای رنگارنگ برای ما به ارمغان آورده بود زیبایی بیپایانی را. همینطور، در نورد طبیعت، با هر نگاه، حضور خداوندی بیپایان را احساس میکردیم. آفتاب که به لطافت خود روزها را روشن کرده و ماه که شبها را به زیبایی پوشانده بود، یادآوران عظمت و زیبایی آفرینش بودند. در نورد طبیعت، با همه حواسمان، با همه وجودمان، با ذهنی آرام و قلبی پر از شادی، به آرامشی عمیق و زیباییهای بیپایان طبیعت غرق میشدیم. احساس میکردیم که یکی با زمین و آسمان شدهایم و در آغوش زیباییهای نامتناهی جهان به سر میبریم.
منظور نورد
د یک فعل است که به معنای پیمودن یا سیر کردن در طبیعت، معمولاً برای لذت بردن از زیباییها و آرامش طبیعت استفاده میشود. وقتی شما نورد میکنید، به معنای انجام یک مسیر یا سفر در طبیعت هستید، که این کار معمولاً برای استراحت، آرامش، تماشای زیباییهای طبیعت، و اتصال به محیط طبیعی انجام میشود.